Miara Ojca

Ewangelia dnia 24.02.2019

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Powiadam wam, którzy słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają. Jeśli cię kto uderzy w policzek, nadstaw mu i drugi. Jeśli zabiera ci płaszcz, nie broń mu i szaty. Dawaj każdemu, kto cię prosi, a nie dopominaj się zwrotu od tego, który bierze twoje. Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie. Jeśli bowiem miłujecie tych tylko, którzy was miłują, jakaż za to należy się wam wdzięczność? Przecież i grzesznicy okazują miłość tym, którzy ich miłują. I jeśli dobrze czynicie tym tylko, którzy wam dobrze czynią, jaka za to należy się wam wdzięczność? I grzesznicy to samo czynią. Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to należy się wam wdzięczność? I grzesznicy pożyczają grzesznikom, żeby tyleż samo otrzymać. Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, ubitą, utrzęsioną i wypełnioną ponad brzegi wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie". (Łk 6,27-38)

---

Dzisiejsza Ewangelia kontynuuje antytetyczną wypowiedź Jezusa. Jest to bowiem dalsza część "Kazania na Równinie". O ile poprzedzająca perykopa dotyczy relacji człowiek - Bóg, dzisiejsza wskazuje mocno na relacje międzyludzkie i znów zupełnie odwraca sposób myślenia.

Słowa Jezusa o miłości nieprzyjaciół i nastawianiu policzka nawet dzisiaj budzą wiele kontrowersji, a co dopiero u Jego słuchaczy. Izraelici stanowili dość hermetyczny naród. W Starym Testamencie możemy odczytać zakaz mieszania się Izraela z innymi narodami (Pwt 7,2-5). Sens tego prawa dotyczył czystości wiary (aby ustrzec się przed odejściem w bałwochwalstwo). Niektórzy jednak rabini interpretowali to wręcz jako nakaz nienawiści wobec nieprzyjaciół (Mt 5,43). Ówczesna sytuacja polityczna Narodu Wybranego (pozostawanie pod pogańską władzą!) z pewnością sprzyjała takim interpretacjom. Jezus jednak po raz kolejny zupełnie odwraca sposób myślenia. Czy jednak oznacza to, że chrześcijanin ma się stać "ofiarą losu", żeby spełnić nakazy Ewangelii? Jezus wielokrotnie w swoim nauczaniu korzysta z hiperboli i dosłowne rozumienie tego tekstu mogłoby doprowadzić do przykrych konsekwencji (podobne kontrowersje budzą również inne teksty - najbardziej chyba Mt 5,29-30).

Jezus wskazuje tutaj na zupełnie inną miarę spojrzenia na drugiego człowieka. Jest to miara Ojca. To właśnie te objawienie dobroci Ojca stanowi centrum nauczania w tej perykopie. Ojciec jest dobry dla wszystkich, także niewdzięczników i grzeszników. Ojciec jest miłosierny. Tylko przez przyjęcie tej Bożej perspektywy można upodobnić się do Ojca. W ten sposób człowiek ukazuje swoją przynależność do Boga, a nie przez sam fakt przynależności do Narodu (por. J 13,34-35). Za Bożym wybraństwem idzie przywilej i łaska, ale z nich właśnie wynika konieczność szczególnego świadectwa wobec świata.

Miara Ojca to miara miłości, która wychodzi poza granice miłości własnej. To miłość "pomimo", a nie "w zamian". Taką miarę życia wskazuje swoim uczniom Chrystus.